| Wat is Waarheid? |
| Gepost
door : Guichelaar
Op: 12/03/2008 19:14 |
|
Is de definitie van de waarheid datgene wat de meeste mensen vinden? Zo gesteld lijkt men te menen dat de waarheid bestaat alleen als mensen iets interpreteren. Deze zienswijze bestaat echter wel degelijk en heet filosofisch "idealisme" wat inhoudt dat de waarheid bestaat bij de gratie van ideeën. Tegenstanders hiervan geloven evenwel dat de waarheid los van interpretaties bestaat als een zelfstandig iets, maar deze kan niet objectief gekend worden, alleen door interpretaties, en omdat de subjectieve psyche interpreteert is een interpretatie subjectief. Als velen dezelfde interpretatie hebben dan beschouwen we dit als een inter-subjectieve waarheid. Dit is de werkwijze van de wetenschap. Normaal gesproken zal bijvoorbeeld vrijwel niemand bestrijden dat losgelaten voorwerpen zich toebewegen naar de aarde (op de grond vallen). Inter-subjectief nemen we bovendien aan dat dit komt door de aantrekkingskracht van de aardbol. Een algemeen waargenomen verschijnsel geldt zo bezien als een feit, bijvoorbeeld de maanreis in 1969. Tegenstanders beweren dat deze in scene is gezet. Hun interpretatie laat onverlet dat de waarneming van de maanreis een feit is, eventueel een vervalst feit maar toch bestaand. Meditatie is ook een feit, maar wat er tijdens meditatie gebeurt is subjectief. Gelijkluidende rapportage hiervan door mediterenden kan op zich een feit zijn en tevens aanleiding vormen inter-subjectief aan te nemen dat meditatie op een bepaalde manier werkt of niet werkt. Bij waarheidsinterpretatie is kennis van de eigen subjectiviteit een groot goed, want hierdoor kan men verijdelen dat de wens de vader wordt van de gedachte. Deze poging tot onpartijdige afstandelijkheid heet in de wandeling "objectief". Tevens dient een waarheidszoeker zich zoveel mogelijk te bedienen van scepticisme teneinde niets wijs gemaakt te worden door aanbieders van kant en klare waarheden. Eigen onderzoek en zelfstandig denken staan daarbij hoog in het vaandel. Ontbreken van een kritische houding geeft volksmenners vrij spel. Als typerend hiervoor zij gewezen op een historisch feit als de Holocaust. Nochtans presteren neo-nazi's het werkelijk te geloven dat deze in scene is gezet door de joden. Het tegelijktijdig geloven in hun nazisme en in de Holocaust zou hen namelijk opzadelen met een cognitief dissonantie-conflict. Het voelt ongemakkelijk als zekerheden niet kloppen, vandaar dat velen op deze wereld liever doodgaan dat zelfstandig te moeten gaan denken. |
| | Terug naar Topics overzicht | | Plaats een reactie| |
| |
| Gepost door:
Hans Laurentius Op: 17/04/2008 12:32 |
|
| Vanuit welk standpunt spreek en leef ik? Altijd enkel vanuit lichaamsstandpunt? Dan zul je nooit Advaita begrijpen. De meeste bezoekers hebben wel enige spirituele interesse maar meestal gekoppeld aan een set psycho-fysiologische problemen. Spiritualiteit moet hun problemen oplossen, maar echte spiritualiteit vraagt om als afgescheiden entiteit op te lossen. Je egohouding moet oplossen, dan verdwijnen de problemen vanzelf. Maar we willen het houden zoals het is, maar dan zonder problemen. Zelfonderzoek houdt zich hier niet mee bezig, het gaat erom te ontdekken dat je niet de mind bent, dat er geen afgescheidenheid bestaat. Het dient ertoe de valse notities te verwijderen zodat de Realiteit aan het licht komt. Dat is iets heel anders dan een manier om je lekker te voelen of te krijgen wat je hebben wilt, of doen waar je zin in hebt (of juist niet doen waar je zin in hebt). Het gaat erom in te zien dat jij de illusie bent: alles is werkelijk behalve de gepostuleerde 'jij' (ik). Hans Laurentius |
|
| Gepost door:
Pim Op: 17/04/2008 13:06 |
|
| Dit klinkt net of men de individualiteit wil afschaffen vanuit een dogma dat deze 'vals' is en 'niet bestaand'. Volgens mij zal men in elk geval het bestaan van individualiteit moeten doorleven alvorens te weten waar men vanaf wil. Daarzonder van ego of individu afwillen is ontkenning. Overigens is individualiteit de enige zijnswijze die tot mijn eigen belevingswereld behoort (die zou ik ook niet 'lichaamsstandpunt' noemen daar ik geloof dat deze het stoflichaam overleeft). Zeg nooit nooit. |
|
| Gepost door:
Tanja Bozefee Op: 14/05/2008 09:48 |
|
| Ja het weer is al weken wonderschoon. De godin Nike daalt gevleugeld uit de hemel langs banen van vallende sterren. Haar weldaad geeft de doffe klap van valschermen openvouwend. Een nagalm striemt onverdacht. Fonteinen van klatergoud vergulden het beleven der natuur. Gretig schrokt al wat ademt naar het verpulverend heil, want maakt zich onwijs van de Tegenspeling. | |
| Gepost door:
Pim Peins Op: 07/06/2008 20:06 |
|
| GEVANGENE OP AARDE Vandaag besloot ik mezelf opnieuw te tuchtigen als straf voor de onachtzame manier waarop ik voor mijn conceptie het milieu van mijn geboorte had uitgekozen. Allereerst legde ik dan ook een fietstocht op, van 10 kilometer, maar wel met een snelheid van 25 kilometer per uur. Dusdoende arriveerde ik al na een half uur uitgeput op een totaal verlaten bosweide aan een stil water met ondiepe fluwelige gronden. Bedremmeld over de onwetendheid waarmee ik op deze wereld vertoefde, schuivelde ik voetje voor voetje naar de smalle uitsparing in de rietzoom, om me daar te verenigen met de dieren. Immers waar het gras en de modder afdaalden in het heldere water schoten visjes heen en weer. Hier en daar ging een kikker zich te buiten aan een opzichtige plons. Ritmisch scandeerde een vogeltje in het riet zijn aandoenlijke alarmsignaal. Drijvende boomtakken waar nog bladeren aan zaten waren de enige planten en op de waterspiegel schitterden fluweelzachte zaadpluizen in de lage zon. Nu ik schrijnend verlangend naar mijn hemelvaart weg uit deze poel, alleen het water in moest, hield ik mezelf eens te meer voor dat het mijn eigen schuld was geweest om af te dalen in de stoffelijke natuur. En dat dit ijswater daar nog een extra, welverdiende straf voor vormde! Het was puur zelfbewustwording, toen ik pijnlijk langzaam het bosmeer naar mijn schouders liet stijgen. En het duurde niet lang of ik zwom met ferme slagen heen en weer tussen een paar futen, me realiserend dat Boeddha op mijn vlottende onthechting van alle verlangens, heimelijk een goedkeurende blik zou hebben geworpen. Inderdaad was ik vanuit een waar stiltepunt Getuige, wat de Waarnemer in mij aan de vooravond bracht van realisatie en jullie, spiritueel gevorderden, zullen het goedkeuren dat daardoor ook mijn smartelijke verlangen naar de dood werd opgenomen in het absolute bewustzijn, of hoe jullie zweverig jargon het ook noemen mag blablabla woef woef oeha oeha. Genoeg krijgend van koele genieting in het groenzwarte water beende ik de oever op, om me met driftige gebaren af te drogen. In contemplatieve houding nam ik plaats op mijn goudkleurige laken. Nu ik mijn fysieke tuchtiging en geestelijke reiniging achter de rug had, trok ik met geïrriteerd gebaar een blik bier open en ontving daaruit de genade waar langdurig bidden nog in de verste verte niet toe had kunnen vermurwen. Alsof ik in het sprookje van Doornroosje 100 jaar stil moest zitten observeerde ik roerloos de wondere werking van dit plantenextract. Het was een pijnstiller met de suggestie van innerlijke vrede. Mijlen verwijderd van stervelingen en boerderijen, strijkend over mijn voorhoofdchakra, verlokte ik mijn innerlijke nood tot een bitter, helend huilen, terwijl een tweemotorige helikopter slagvaardig overschroefde. Daar ging Prins Bernhard, zou mijn tante zeggen. Peins |
|
| Gepost door:
Tanja Bozefee Op: 10/06/2008 12:08 |
|
| Moge de begoocheling van louter zomer zich steeds sterker vastzetten in een stofkleed van realiteit. Verpletter bij gelegenheid het zwemwater met een dropping van losbandigheid. Snuif uit de ether het ongerijmde en word opgelicht, waar de ratio moet tasten in duister. |
|
| | Terug naar Topics overzicht | | Plaats een reactie| |