| India zo spiritueel? |
| Gepost
door : Akke Bar
Op: 22/03/2009 22:39 |
|
50 dagen ten onrechte gevangen door fout internetprovider De Indiase politie heeft in 2007 een jonge man 50 dagen onschuldig vastgehouden wegens het beledigen van een 17e-eeuwse Indiase vorst op een social networking site van Google: Orkut. Daar kan iedereen tekst en foto’s opzetten. De Indiase politie stuitte er op foto’s die beledigend waren voor Chhatrapati Shivaji, een Indiase held uit het jaar 1627. Google maakte op verzoek het IP-adres van de uploader bekend. Het bleek een IP-adres van provider Airtel, die vervolgens op verzoek van de politie de klant aanwees die het IP-adres gebruikte. Pas nadat de man 50 dagen gevangen had gezeten, bleek dat Airtel een fout had gemaakt en de verkeerde klant had aangewezen. Feit blijft dat belediging van een vorst uit 1627 vanuit spiritueel oogpunt zwaar bestraft moet worden, dus laten we hopen dat de echte dader wordt gevonden. |
| | Terug naar Topics overzicht | | Plaats een reactie| |
| |
| Gepost door:
Stella Polaris Op: 22/03/2009 23:09 |
|
| Vrouwen worden in het spirituele India meestal voorgesteld als stuurloos, frivool, onberekenbaar en gericht op seksueel genot. Zelfs een licht op de hand getoonzette Paramhansa Yogananda citeert in hoofdstuk 22 van zijn "Autobiografie van een Yogi" (1945) kritiekloos de vrouw van zijn zieke schoonbroer die gaat sterven: "Volgens mijn wens," zegt ze tegen Yogananda, "moet je weten dat ik als toegewijde Hindoese vrouw de eerste zal zijn om te sterven." Zonder het verwachte mededogen vervolgt de schrijvende yogi monter: "De Hindoese vrouw gelooft dat het een teken van geestelijke vordering is, wanneer zij voor haar man sterft, als een bewijs van haar trouwe dienst aan hem, als het ware stervende in het harnas." Yogananda's leermeester Sri Yoekteswar, met wie hij het ganse boek door tot slijmens toe dweept, wordt in hoofdstuk 12 als volgt kritiekloos geciteerd: "Sta niet toe dat je door de prikkelende zweep van een schoon gezicht geslagen wordt." Op Yogananda's vraag waarom vroegere heiligen, vrouwen eigenlijk de poort naar de hel noemden, antwoordde diens guru, zelf ook heilig: "Een meisje moet erg storend zijn geweest voor hun gemoedsrust, anders zouden ze niet de vrouw hebben aangeklaagd, maar een onvolkomenheid in eigen zelfbeheersing. (...) Zoals het doel van eten is de bevrediging van honger, zo is het seksueel instinct bedoeld voor de voortplanting maar nooit voor (...) kwade begeerten." Niet slechts elke man, maar ook heiligen waren zo bezien naar vrouwen en hoeren toe dus losgeslagen fokstieren, doch terzelfdertijd seksueel gefrustreerd door het celibaat, plus tevens ongevoelig voor de celibataire kou die zo (hun hindoeïstische) vrouwen werd aangedaan. Concreet blijkt dit in hoofdstuk 44, waar onze spirituele autobiograaf op visite gaat bij de het boegbeeld der Indiase geweldloosheid, de hindoeïstische activist Mahatma Gandhi. "In de vroege jeugd getrouwd legden Gandhi en zijn vrouw na de geboorte van verscheidene zonen, de gelofte van celibaat af, meldt heilige boon Yogananda in zijn bestseller. "Als een stille heldin heeft Gandhi's vrouw hem de volgende hulde betuigd: (...) ik ben je dankbaar voor je verdraagzaamheid voor mij, toen ik morde en in opstand kwam tegen de verandering, die je in onze levenswijze bracht, van zo veel tot zo weinig." Ook in het hindoeïsme zien we dus de vrouw als hoer, tenzij tot werktuig gemaakt van de man, zoals door de "geweldloze" Gandhi, want dan is zij bij monde van haar bazen, ineens de op haar voetstuk kleumende heldin. De "geweldloosheid" van Gandhi deed hem tevens menen dat als een vrouw verkracht wordt dat zij dit dan "geweldloos" moet dulden. De vader geeft bij een hindoeïstisch trouwen, de bruidsschat aan de man, ter compensatie van de last die een vrouw veroorzaakt. Dit gebruik leidt uiteindelijk tot kinderhuwelijken en het doden van meisjesbaby’s (infanticide). Na de dood van haar man heeft een vrouw geen enkele waarde meer. Ze mag onder geen enkel beding hertrouwen en er wordt verwacht dat ze een leven van ascese gaat leiden. Haar schoonfamilie ziet meteen spoken: zij vormt immers een constante dreiging voor de goede naam van haar overleden man! Daardoor ontstond de weduwe-verbranding. De Hindoestaanse cultuur uit het spirituele India, is vroeger via arbeiders verscheept naar Suriname, en dus later naar Nederland. Den Haag, waar zo'n 25-30.000 Surinaamse hindoestanen wonen, werd begin Jaren 90 geconfronteerd met deze opflakkerende traditioneel Indiase zegen: verbranding van vrouwen. In dit geval: zelfverbranding. Nederlandse Hindoestanen zien voordeel in vrouwverbranding. De 20-jarige Asha uit de Schilderswijk zwierf tien dagen rond met haar vriendje, om te ontsnappen aan uithuwelijking. Een grotere misstap kon ze niet hebben begaan. Maar de jongen liet zijn familie weten dat zij de oplossing hadden gevonden. Een dag later werden de verkoolde resten van het tweetal in een uitgebrande auto bij Hoek van Holland aangetroffen. Ze hadden zich met benzine overgoten in de traditie van spiritueel India. 's Lands wijs 's lands eer. A.Rahman, hindoestaans leraar: "Waarom moest het toch zo resoluut?" B.Ramautarsingh, secretaris hindoestichting Hindi Parishad Nederland: "Niemand wil er in het openbaar over praten". Een artikel erover met een keurig bijgehouden lijst verbrandingsgevallen kon hij in het stichtingsblad maar niet geplaatst krijgen. De lijst groeide aan: in Leeuwarden gebruikte een vrouw benzine; in Amsterdam dronk een 22-jarig meisje azijnzuur na tien jaar mishandeling door de oudere hindoestaan aan wie zij was verkocht. Die voerde voor de rechtbank aan: "Ik heb haar altijd op toelaatbare wijze geslagen". Waarom werd deze man niet veroordeeld wegens het "openlijk aanzetten tot zelfmoord", terwijl artsen die op verzoek euthanasie verlenen aan iemand die klaar is met leven, geschoffeerd worden door vervolging?? N.B.: In 2004 bleek 50% van de geënquêteerde hindoestaanse jeugd het "normaal" te vinden dat er thuis geweld werd gebruikt. Dat is wel even een ander beeld dan gewekt door de sympathiek overkomende OHM (Org. Hind. Media) met Miss India als omroepster. Het verbranden van vrouwen maakt deel uit van de aloude Indiase praktijk, zodra ze als dochter geboren wordt of later te weinig bruidsschat oplevert of anderszins de grootste ziekte op aarde prikkelt: Mannen-Eer. Volwassen vrouwelijke ketters in het spirituele India kunnen vaak geen kant meer op onder de autoritaire familiemoraal, of zien geen andere uitweg uit de vrouwvijandige dogma's, dan door zichzelf in lichterlaaien te zetten. Let wel: het gaat hier om een cultuur met reïncarnatie-geloof. Vandaar dat mannelijke studenten over een geval van enkele ketterinnen die zich ombrachten met brandstof, als mening gaven: "Heel verstandig om het zo op te lossen." Het "spirituele" India is één der meest vrouwvijandige landen ter wereld, en kan wedijveren met onze eigen vroegere heksenverbrandingen en met de islam. In een deel van de islamitische wereld knip je een ongewenst geslacht gewoon weg (clitoridectomie). In het spirituele India kan een vrouw de familie-eer redden door zichzelf in een fakkel te veranderen. 's Lands wijs 's lands eer: men weet wel ergens een brandstapeltje voor de baby te vinden, en de politie knijpt tegen betaling een oogje extra dicht in het spirituele India. Stella Polaris |
|
| Gepost door:
Swami Lingam Op: 09/04/2012 21:03 |
|
| "Mahatma" Ghandi, die islam opzette tegen zijn eigen hindoeïsten. Wel eens nagezocht hoe geweldloos hij voor de islam was (die van hem wel geweld mocht gebruiken) en hoe gewelddadig hij zijn eigen mensen 'geweldloos' liet afslachten door de Britten? Zonder er zelf tussen te lopen welteverstaan. En daarna weer huilie huilie doen bij het spinnewiel als hij zijn zin niet kreeg. En hoogspiritueel van zijn vrouw eisen dat zij celibatair hongerde. Want "Mahatma" was zelf... homo. Eiste hij daarom van vrouwen dat ze zich geweldloos lieten verkrachten? Echt een schijn van heiligheid. |
|
| | Terug naar Topics overzicht | | Plaats een reactie| |